Εὐγνωμοσύνης καὶ συγκινήσεως ἀνοιχτὴ κατάθεση

0 0 3 Αυγούστου 2020 Επεξεργασία δημοσίευσης

Ἀπὸ τὴ θέση αὐτὴ θερμότατα εὐχαριστῶ τὸν Δῆμο τῆς Σκοπέλου γιὰ τὴν τιμητικὴ βραδυά ποὺ εὐγενῶς μοῦ ἀφιέρωσε.

Συγκεκριμένα, εὐχαριστῶ τὸν ἀξιότιμο κ. Δἠμαρχο Σταμάτιο Κ. Περίσση, τοὺς ἐντιμοτάτους Ἀντιδημάρχους κι ὅλους τοὺς Δημοτικοὺς Συμβούλους, γιὰ τὴν τιμὴ καὶ ἀγαπη τους.

Μὲ ἱερὴ συγκίνηση εὐγνωμονῶ τὸν πολύσέβαστο π. Νικόλαο Κασσανδριανό, τὸν Ἀρχιερατικό μας Ἐπίτροπο, ποὺ ἐκπροσωποῦσε, μάλιστα, τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, γιὰ τοὺς θερμούς καὶ γνήσια ἀδελφικοὺς καὶ ἐγκάρδιους λόγους του, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ συλλειτουργούς μας, ποὺ παραβρέθηκαν, ὅπως ὁ Παν. Ἀρχιμ. Ἀλέξιος, ὁ π. Χρήστος καὶ ὁ π. Εὐάγγελος.

Πολλὲς καὶ θερμότατες εὐχαριστίες καταθέτω στὸν Γιατρὸ Παναγιώτη Γρ. Σταμούλη, τὸν Κληματιανό, ὅπως καὶ στὸν ἄλλο Κληματιανό, τὸν Εὐστάθιο Κων. Καραγιῶργο, ποὺ ἐκτὸς ἀπὸ Καθηγητὴς Βυζαντινῆς Μουσικῆς πρέπει νὰ γνωρίζουμε πὼς λάμπρυνε τὴ Σκόπελο στὸ ἐξωτερικό, ὡς κορυφαῖος τενόρος στὴ Βασιλέια τῆς Ἐλβετίας. Αὐτοὶ οἱ δύο, ἐπιστήμονες καὶ τρανοὶ φίλοι μὲ ξαναγύρισαν στὸ παλιό μας τὸ χωριό, τὸ Κλήμα, ὅπου πρωτοσυλλάβισα τὰ πρῶτα βιώματα προσέγγισης τῆς ἱστορίας καὶ τῆς λαογραφίας αὐτοῦ τοῦ τόπου: Τῆς «καλισταφύλου» κατὰ τὸν μεγαλο μας Δαπόντε, Σκοπέλου. Τοὺς εὐγνωμονῶ τόσο....

Ὁ θεολόγος καὶ λόγιος καθηγητὴς Κων. Ἰω. Σύρος μὲ βοήθησε νὰ ξαναγυρίσω στὴ Μ. Δευτέρα τοῦ 1980, ὅταν ὡς νέος ἐφημεριος τῆς ἱστορικῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγ. Παντελέημονος καὶ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν λάμβανα τὰ κλειδιὰ τῆς διαδοχῆς ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο παπα-Χρύσανθο... Τὸν εὐχαριστῶ ποὺ μὲ τὸ λογο του μὲ βοήθησε νὰ συνειδητοποιήσω πὠς, καθὼς κι ἐγὼ ἔφθασα «εἰς τὴν ἡλίου μου δύσιν», θὰ πρέπει κάποτε νὰ παραδώσω τὰ κλειδιὰ τῆς ἐνορίας μου, ὥστε νὰ συνεχιστεῖ ἡ διαδοχή... Κι εἶναι αὐτὲς οἱ στιγμές, οἱ μέρες καὶ τὸ ὅσο χρονικὸ διαστημα ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς τὴν διακονία μου τόσο πολύτιμα καὶ πυκνοφορτιμένα μὲ δἐος μεταφυσικὸ καὶ ἱερὸ ρῖγος συνάμα.... Εὐχαριστῶ, λοιπόν, γιὰ τούτη τὴν ὑπενθύμιση, ποὺ στέκει στὴν ἄκρη τῆς ἐκδήλωσης αὐτῆς ὡς ἄλλη ὑπόμνηση... Ὑπόμνηση ἱερὴ ἐφημερίας καὶ προετοιμασίας.

Θὰ ἦταν μεγάλη κι ἀσυγχώρητη παράλειψη ἄν δὲν ἔλεγα ἕνα καλὸ λόγο καὶ δὲν κατάθετα τὸ περίσσευμα τῆς μεγάλης εὐγνωμοσύνης μου στὴν καλή μου Μαρία Σοφικίτου - Σίσκου, ποὺ ἀθορυβα καὶ προσεχτικὰ ἐργάστηκε μαζὶ μὲ ὅλο τὸ ἐπιτελεῖο τῆς Δημοτικῆς ὁμάδος Πολιτισμοῦ. Καὶ κοντὰ σ᾿ αὐτὴν εὐχαριστῶ τὸν σύζυγό της καθηγητὴ Πανεπισημίου Γιάννη Πελ. Σίσκο καὶ φυσικὰ τὴν ἀγαπητή μου Μαρία Σάββα - Γκολια, γιατρό.

Μεγάλη εἶναι κι ἡ εὐγνωμοσύνη μου στὸν ἄξιο καὶ τόσο δραστήριο Πρὀεδρο τῆς Ἑνώσεως Συνταξιούχων Ναυτικῶν τῆς γείτονος νήσου Σκιάθου, τὸν καπετὰν Γιάννη Παρίσση, ποὺ τίμησε μὲ τὴν παρουσία του αὐτὴν τὴν ἐκδήλωση.

Τέλος, εὐχαριστῶ τὶς εὐγενικὲς ἐνορίτισσές μου κ. Ματίνα Πατσῆ - Χριστίνη, κ. Μινούλα Καραμπάση- Μπετσανη καὶ κ. Ἀλέξανδρα Κοσμᾶ - Λεμονῆ, ὅπως καὶ τὴν κ. Μάχη Τζουβαράκου – Κανάρη, γιὰ τὸ εὔγευστο κέρασμα, τὴν κ. Εἰρήνη Κόλλια - Εὐαγγελινοῦ γιὰ την εὔοσμο ἀνθοδέσμη της, καὶ ὅλους ὅσους τίμησαν, ὄχι τόσο ἐμένα, ἀλλὰ τὴν ἀθάνατη ἱστορικὴ Μνήμη τοῦ νησιοῦ μας. Αὐτὴν ποὺ ὀφείλουμε νὰ μάθουμε, νὰ βιώσουμε καὶ νὰ παραδώσουε, ὡς ἄλλη σκυταλη στὶς ἑπόμενες γενιές.

Ὁ φιλότιμος καὶ πάντα προσεχτικὸς κ. Γιῶργος Ρουσέτης μὲ τὴν φιλόκαλη καὶ εὐπρεπῆ σελίδα του στὸ Διαδίκτυο « Δρώμενα τοῦ Τόπου μας », μᾶς τίμησε ὅλους χαρίζοντάς μας στιγμὲς τοῦ Χρόνου ποὺ ναί μὲν δὲ γυρίζουν πίσω, ἀλλὰ διακρατοῦνται ὡς ἀνάμνηση. Δικάιως, λοιπόν, τοῦ ἀνήκουν τὰ εὐχαριστήρια. Ὅπως εὐχαριστήρια χαρίζονται στὸν κάθε παρευρισκόμενο Σκοπελίτη ἤ φίλο τῆς Σκοπέλου, ποὺ τίμησε τὸν τόπο του.

π. κ. ν. κ.